เสาไฟฟ้าแรงสูงในประเทศไทย
เสาไฟฟ้าแรงสูงในประเทศไทย
เสาไฟฟ้า
เป็นอุปกรณ์อย่างหนึ่งที่ถูกผลิตมาเพื่อเป็นตัวค้ำจุน และติดตั้งสายไฟฟ้าให้อยู่สูงเหนือจากพื้นดิน
เพื่อความปลอดภัยของประชาชนที่อาศัยและสัญจร ไม่ให้เสี่ยงกับการโดนสายไฟฟ้าช็อตใส่ได้โดยง่าย
ซึ่งเสาไฟฟ้าที่เราเห็นกันโดยทั่วไปนั้นจะสามารถแบ่งออกได้เป็น 2 ประเภทคือ
เสาไฟฟ้าแรงดันต่ำ ที่เป็นเสาปูนตั้งอยู่ตามแนวฟุตบาทข้างถนน และเสาไฟฟ้าแรงดันสูง
ซึ่งเป็นเสาเหล็กขนาดใหญ่ ที่มักถูกติดตั้งอยู่บนพื้นที่โล่งกว้างและมีระยะห่างจากเสาหลายเมตร
ไฟฟ้าแรงสูงคืออะไร
ไฟฟ้าแรงสูง คือ ระบบไฟฟ้าที่มีแรงดันระหว่างสายไฟสูงกว่า
1000 โวลต์ ซึ่งไฟฟ้าชนิดนี้จะมีคุณสมบัติในการส่งแรงดันไฟได้ในระยะไกล รวมถึงมีอัตราการสูญเสียพลังงานที่น้อยกว่าระบบไฟฟ้าแรงดันต่ำ
เราจึงมักพบเสาไฟฟ้าแรงดันสูงตั้งอยู่ในบริเวณใกล้กับตัวเมือง หรืออยู่ใกล้กับเขตโรงงาน
เพราะในตำแหน่งของสถานที่เหล่านี้จะมีความต้องการใช้ไฟฟ้าที่มากเป็นพิเศษ
โดยระบบไฟฟ้าแรงดันสูงที่ใช้กันอยู่ในปัจจุบันนั้น จะมีตั้งแต่ขนาด 1,200 - 115,000 โวลต์ และระบบแรงดัน 230,000 โวลต์ ซึ่งถูกนำไปใช้ในบางพื้นที่
ความอันตรายของไฟฟ้าแรงดันสูง
ขึ้นชื่อว่าไฟฟ้าล้วนถือเป็นสิ่งที่มีความอันตรายอยู่แล้ว
และยิ่งถ้าหากเป็นไฟฟ้าแรงดันสูงก็ยิ่งมีความอันตรายมากเข้าไปใหญ่
ซึ่งเมื่อเทียบกำลังระหว่างไฟฟ้าแรงดันต่ำ กับไฟฟ้าแรงดันสูง ก็จะเห็นความต่างอย่างชัดเจน เพราะในระดับครัวเรือนใช้กันเพียงแค่ 220
โวลต์เท่านั้น
ดังนั้นไฟฟ้าแรงสูงที่มีกำลังขั้นต่ำอยู่ที่
12,000 โวลต์ จึงสามารถที่จะกระโดดข้ามอากาศ หรือฉนวนไฟฟ้าเข้าหาวัตถุ ไปจนถึงสิ่งที่มีชีวิตที่อยู่ในระยะนั้นได้โดยไม่ต้องสัมผัสเลยทีเดียว
เพราะฉะนั้นเสาไฟฟ้าแรงดันสูง จึงมักนำมาตั้งอยู่ในพื้นที่โล่ง
หรือห่างจากอาคารบ้านเรือนเพื่อป้องกันไม่ให้มีกระแสไฟฟ้าวิ่งผ่านอากาศไปโดนประชาชนนั่นเอง
เสาไฟฟ้าแรงดันสูง
เสาไฟฟ้าแรงดันสูงจะสามารถแบ่งออกได้ 2
แบบตามลักษณะวงจรคือแบบวงจรเดี่ยวกับแบบวงจรคู่
ซึ่งในแบบวงจรเดี่ยวนั้นจะอยู่ในเสาไฟที่มีความสูง 9 เมตร กับ 32 เมตร ขณะที่วงจรคู่
จะอยู่ในเสาไฟที่มีความสูง 45 เมตร กับ 65 เมตร
โดยยิ่งถ้าหากเสาไฟฟ้ามีความสูงมากเท่าไหร่แรงดันไฟฟ้าก็สูงตามไปด้วย
และเพื่อป้องกันไม่ให้กระแสไฟฟ้ามากระทบยังสิ่งต่าง ๆ จึงมีการยึดสายไฟไว้ ด้วย
ลูกถ้วย ซึ่งทำจากวัสดุที่เป็นฉนวนไฟฟ้ามาประกอบเข้ากันเป็นชั้น ๆ
ซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวป้องกันกระแสไฟฟ้าไหลจากสายตัวนำ ไปสู่โครงสร้างเสา
และเช่นเดียวกับขนาดของเสาไฟฟ้าที่ยิ่งถ้าหากมีลูกถ้วยเรียงต่อกันมากเท่าไหร่
นั่นก็หมายความว่าภายในสายมีแรงดันไฟอยู่เป็นจำนวนมากตามไปด้วย
ลูกถ้วย ของเสาไฟฟ้าแรงดันสูง
ลูกถ้วยนั้นจะทำมาจากวัสดุ แก้ว หรือ
กระเบื้องเคลือบ อันมีคุณสมบัติเป็นฉนวนป้องกันการไหลของกระแสไฟฟ้า
ขณะเดียวกันก็ยังมีความทนทานไม่เสียหายได้ง่าย แต่เมื่อมีการใช้งานไปนาน ๆ
ฝุ่นละอองจะเริ่มเข้ามาเกาะอยู่บนตัวลูกถ้วย และอาจเกิดการนำไฟฟ้า
เราจึงมักเห็นเจ้าหน้าที่คอยฉีดน้ำชำระล้างใส่ตัวอุปกรณ์อยู่เสมอนั่นเอง
